Dziennik to jeden z podstawowych elementów sprawozdania finansowego, tuż obok księgi głównej, ksiąg pomocniczych, zestawienia obrotów i sald oraz wykazu składników aktywów i pasywów. Dziennik stanowi chronologiczne ujęcie zdarzeń gospodarczych jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym firmy. Zapisy w dzienniku muszą być dokonywane na bazie sprawdzonych i zatwierdzonych dowodów księgowych oraz dawać możliwość uzgodnienia obrotów z obrotami wykazanymi w zestawieniu obrotów i sald. Zapisy dziennika muszą być kolejno numerowane, dzięki czemu istnieje możliwość jednoznacznego powiązania ich z właściwymi dowodami księgowymi.
Stosując tradycyjną, ręczną technikę prowadzenia dziennika nie ma możliwości zachowania chronologii i zapisania wszystkich zdarzeń gospodarczych w jednym dzienniku, dlatego zazwyczaj prowadzi się kilka dzienników a następnie dokonuje się comiesięcznego zestawiania. Aktualnie jednak do prowadzenia dziennika najczęściej stosuje się program komputerowy, który pozwala na automatyzację prowadzenia zapisów.
Zapis w dzienniku musi zawierać:
– numer transakcji,
– datę operacji,
– rodzaj i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu,
– tekst, skrót lub kod operacji,
– oznaczenie kont, których dotyczy,
– kwotę zapisu